ใกล้จะสอบ ฉันไปหัวหิน

ทริปรถไฟซีซั่นสามกับสถานที่แห่งใหม่มาแล้ว นั่นก็คือ หัวหิน ที่เป็นถิ่นมีหอย

ตั้งแต่มาเรียนยังไม่เคยไปหัวหินเลย วางแผนจะไปตั้งแต่ปีหนึ่ง พึ่งได้ไปก็คราวนี้แล

คราวนี้จัดแจงไปคืนศุกร์กลับเสาร์เย็น เพราะมีสอบอาทิตย์หน้าและพะวงว่าจะอ่านไม่ทัน คืออยู่หอแต่ไม่ได้อ่านก็ยังอุ่นใจกว่าอยู่ข้างนอกแต่ไม่มีหนังสือแหละนะ

การจัดทริปคือจัดตอนเรียนวิชาสุภาษิตจีน

ได้รถไฟขบวน171 เวลา14.37-17.14 จากนครปฐมถึงหัวหินเลย ค้นเจอว่า33บาท โอ้โหหถูกมากกก ก่อนหน้านี้เห็นเพื่อนนั่งรถตู้ไป160บาทเลยแม่คุณ ไปกลับราคาเท่ากัน

ที่พักก้เลือกไม่ถูกว่าจะใกล้หาดหรือใกล้สถานีรถไฟดี สรุปสถานีรถไฟละกันแล้วค่อยเช่ารถมอไซด์เอา

ที่พักนี้คือต้องจ่ายเงินเลย ยกเลิกก็ไม่คืนเงิน ด้วยความเบี้ยน้อยหอยน้อย หาทั้งbooking agoda เว็บไซต์โรงแรม สรุปได้ที่ราคาถูกสุดคือ agoda เจ้าค่าาา ตกใจมากกเพราะปกติจองเว็บแรกตลอด

เสร็จสรรพก็นอนรอให้ถึงวัน

และแล้ววันศุกร์ก็ฝนตกหนักมากก กลายเป็นLondoner กางร่มไปเรียน

ไปถึงสถานีรถไฟก็รอประมาณนานนนนโข รถไฟมาสามโมงกว่าๆ แล้วเรื่องพีคคือคิดว่าพี่คนขายเล่นมุกเรื่องราคาตั๋ว ว่าคนละ 83บาท ก็ฮะ หะ หะ อะไรนะคะ อ้าวเรื่องจริง อ้าวโดนหลอกไหมเนี่ย สรุปไปไม่ทันรถธรรมดา ได้ขึ้นรถเร็ว กรุงเทพ-สุไหงโกลก แต่ว่านี่คือเร็วแล้วหรอคะ

เรื่องตื่นเต้นก็ตามมาตลอด รถไฟเทียบท่าปุ๊บ วิ่งเลยจ้า เพราะกลัวไม่มีที่นั่ง วิ่งไปขึ้นขบวนนึง เอ๊ะ ทำไมเปิดประตูไม่ได้วะ เออลง ลุงคนนึงถามว่าไปไหน อ่อไปหัวหินค่ะ หัวหินขบวนหลังเลยลูก อะชั้นลง แล้วก็ขึ้นอีก แล้วไม่มีที่นั่ง เห้ย ใช่เปล่าวะ ลงอีก เดินไปถามเจ้าหน้าที่เลย เอ้อ เขาบอกขบวนห้า แล้วเพื่อนก็บอกว่าเออที่คนขายเขาบอกว่าไม่ได้นั่งติดกันนะ แต่ติดหลังกัน ชั้นก็นึกว่าเขาเล่นมุก เพราะปกติที่เคยขึ้นนั่งไหนก็ได้ ไม่จำกัดที่ แล้วพอดูตั๋วเออมีบอกเสร็จสรรพ ทำไมถึงคิดว่าคนขายพูดติดตลกนะ เพราะชินกับแม่ค้าพ่อค้าแน่เลย ชอบแซวๆ ก็คิดว่าเขาแซวเหมือนกัน เห้อออออ

และนั่งรถไฟอย่างยาวนาน สามชม. ก็ถึงหัวหิน


ลงรถไฟปุ๊บ โลกใบใหม่ อากาศเย็นเหมือนอยู่เชียงใหม่(พูดได้เพราะไปมาแล้ว) บรรยากาศดี ไม่มีพวกคนรถมาตะโกนขายรถ ตอนนั้นในใจคือชั้นจะต้องมาหัวหินอีกครั้งให้ได้

ต่อไปเปิดแมพไปที่พัก เดินสองนาทีถึง ใกล้จนขอบใจ

ได้ห้องมุม และมีอ่างอาบน้ำ ที่แช่แล้วตัวฟิน แบบไม่ต้องเที่ยวไหนแล้ว นอนแช่เลยยังได้ จังหวะนั้นเข้าใจแล้วว่าคนซื้อbathbombกันทำไม มันดี

ชี้เป้า: ชั้นเจอคนหน้าเหมือนTroye Sivanมากจากด้านหลัง ทั้งหุ่น ทั้งหน้า ทรงผม การแต่งตัว กำลังข้ามถนนในซอยข้างเสวนเซ่น(เลยวัดหัวหิน) ไม่ได้เดินตาม แต่ยังจำหน้าได้อยู่นะคะ อิอิ เพิ่มเติมว่ามาเจอเขาอีกทีตอนจะข้ามถนนเข้าที่พักด้วย จึงได้เห็นหน้าชัดๆ แบบเจอกันทำมุมฉาก นี่มันพรหมลิขิตแล้วนะคะ5555555

พักแปบนึงก็เดินไปตลาดโต้รุ่ง กุ้งตัวใหญ่เท่าแขน เห็นแล้วน้ำลายไหล แต่ไม่มีเงิน ทำได้เพียงเดินหาร้านหมูกระทะ5555555555 ทีต้องเดินแปดโล แล้วนางแอพวงในก็ให้โลเคชั่นมาผิด ไปโผล่อีกร้านเฉย

แล้วก็เดินกลับอีกแปดโล ขาลากกกกก แต่เดินง่าย อากาศดีสุดๆๆ

ต่อไปนี้จะเป็นเรื่องเล่ากลางดึก.......................... ตอนนอนหลับไปแล้ว ได้ยินเสียงเพล้ง ร้องกรี้ดออกมา นึกว่าหมอนตก ก้มตัวเก็บข้างเตียงฝั่งซ้าย ควานหาไม่เจอ เลยนอนต่อดีกว่า ตื่นเช้ามา ก็ยังหาหมอนไม่เจอ ที่แท้อยู่ฝั่งขวา หมอนตกใส่ขวดน้ำสิงห์แก้ว แล้วขวดแตกกระจาย แต่น้ำแห้งหมดแล้ว สภาพเหมือนทะเลาะกันอย่างหนักกับรูมเมท แต่เปล่าแค่หมอนตก

ตื่นเช้ามาประมาณแปดโมงครึ่ง เตรียมตัวออกสู่ทะเลลลล

แล้วก็ไปผิดทาง ขี้มอไซต์ไปทางที่ลงเล่นไม่ได้ แล้วก็โรงแรมหลายๆ โรงแรมก็ตั้งติดน้ำเลย ถ้าไม่ได้พักที่นี่ก็ผ่านไม่ได้ โกรธเด้ออออ ทะเลเป็นของทุกคน หึ

แต่สุดท้ายก็ได้ลงหาด คลื่นแรง ฝรั่งเยอะ แต่ไม่มีใครเล่นน้ำ


แล้วก็รีบไปสถานีรถไฟ ไปจองรถไฟรอบสี่โมง ก็เต็มแล้ววว ได้รอบบ่ายสอง ชั้นต้องเที่ยวให้ทันภายในบ่ายสองสิบนาที

ข้างหน้าสถานีมีตู้รถไฟหนังสือ  พบหนังสือตึ๋งหนืด

เล่มนี้ที่รักของฉัน น่านั่ง น่าอ่าน 

มีคุณพ่อมาอ่านหนังสือให้ลูกน้อยฟังด้วย น่าร้ากก

นี่คือแมวที่มาขออาหารคนที่ยังไม่ได้กินข้าว(แมวบอกปล่อยกูวววววววววว)

แล้วขี่มอไซด์ไปเพลินวาน ในตอน บางแสนนนนนน
เอ้อความเชื่อมโยง

และต่อไปที่เดอะเวเนเซีย ที่อยู่ชะอำ ขี่ข้ามจังหวัดไปเลยเด้อ
ล่องเรือแบบเวนิส ได้แพคเกจ199มา นั่งเรือท่ามกลางอากาศร้อน และสายตานับสิบของน้องๆ ที่มาทัศนศึกษา

และตอนนั้นก็บ่ายโมงห้าสิบ ต้องเอารถไปคืนและไปถึงสถานีให้ทันรถไฟ

ตอนรถไฟเข้าอุโมงค์กับตอนขี่มอไซต์ผ่านอุโมงค์เหมือนจมน้ำอะ มืดมนและสิ้นหนทาง กลายเป็นคนหดหู่ชั่วจังหวะ

คืนรถเสร็จ14.12 ต้องเดินไปสถานีรถไฟ แต่ก็ยังวางใจเพราะรถน่าจะออกช้า เดินเดินเดินเห็นหน้าสถานีแล้ว มีรถไฟจอดอยู่ ใช่คันนี้ป่าววะ ข้างรถเขียนขบวน1262 เรา262นี่ แล้วเสียงประกาศก็มา "ขบวน262รถไฟจะออกจากสถานีหัวหินไปถึงสถานีกรุงเทพ ผู้โดยสาร..........................."

กระโดดขึ้นรถไปเลยยยยยยยยยย

ถึงสถานีราชบุรี ก็รอก๋วยเตี๋ยวขึ้นมาขาย ห่อละสิบบาท เตรียมเงินเรียบร้อยจะกินคนละ2ห่อ ป้าอยู่ห่างแค่สองบล็อก แล้วรถก็ออก ป้าก็ลง ชั้นก็อดกิน เหรียญในมือก็ก่อให้เกิดเหงื่อ เพราะกำแรง อยากใช้เงินแก้ปัญหาความหิว

ถึงสถานีนครปฐมก็จะเดินไปซื้อน้ำปลาหวานหน้าองค์พระ แต่คิวรันอยู่ที่62 บัตรคิวที่ได้คือ180 เลิก! พอ! กลับ! ไม่ต้องกินแล้ว ปกติร้านก็คนเยอะอยู่แล้ว ได้กระแสบุพเพสันนิวาสมาอีก คนเย้อะกว่าเดิมอีก น้องเสียใจ ฮึกฮึก

ลาจากกันไปด้วยความรักที่มีต่อฝ่าบาท5555555555555

ค่าใช้จ่าย
ที่พัก313
อาหาร437
พาหนะ301
ค่าเข้า199
ห้องน้ำ6
=1256