นั่งรถไฟไปเที่ยวกาญจนบุรี
โอเคเริ่ม!!
นัดเจอกัน7.00 หน้ามอ
เตรียมเสื้อผ้าไป1ชุด ชุดเล่นน้ำแค่นั้น
กระเป๋าเล็กๆ อย่างกับจะไปหอสมุด
ตื่นมา โทรหาเพื่อน เพื่อนไม่ตื่น
สรุปออกจากมอ8โมง
ไปถึงสถานีรถไฟนครปฐม คนเยอะจริง ซื้อตั๋วมาอุ่นใจก่อน รถก็เลทตามปกติ อากาศดีคล้ายๆ จะเป็นวันที่ดี
การเดินทาง
1) ซื้อตั๋วจากนครปฐมไปลงน้ำตก 31.- (ในที่นี้คือน้ำตกไทรโยคน้อย) เพราะว่าจะผ่านสถานีถ้ำกระแซ (รถไฟสายมรณะ) แล้วจะได้ลงถ่ายรูป
2) นั่งรถไฟจากสถานีถ้ำกระแซ 12.- ไปลงสถานีรถไฟกาญจนบุรี (เพื่อต่อรถไปน้ำตกเอราวัณ)
3) ลงรถไฟที่สถานีกาญฯ นั่งวิน25.- (แต่นี่ไปสองคน คนละ20) หรือโบถรถเมล์ที่หน้าถนน 10.-
4) ถึงบขส.กาญฯ ถามหารถบัสไปเอราวัณ (มีเจ้าเดียว ไม่ต้องกลัวโดนหลอก) 50.-
5) ถึงเอราวัณ ค่าเข้าอุทยาน ราคานศ. 50.-
ไม่กลัวหลง เพราะไม่รู้จะหลงตรงไหน นอกจากลงผิดสถานี แต่เขาประกาศบอกตลอด
ขึ้นรถไฟ ไม่มีที่ว่างสักที่ เลยยืนชมวิวตรงประตูนั่นแหละ ผ่านมาประมาณ4-5สถานีถึงมีที่นั่ง ชมธรรมชาติ วัว ควาย ทุ่งนาแล้วอัศจรรย์ใจ
ได้นั่งที่แรก ลมแรงมาก หน้าต่างปรับไม่ได้ หญ้า ใบไม้ ฝุ่นปลิวติดหน้า เต็มเสื้อ กางเกง แมลงก็บินชนหน้า เอ้ออ แปลกใหม่
คนเริ่มทยอยลงตามสถานี ได้นั่งคนละฝั่งกับเพื่อนแล้ว
รถไฟฝั่งตรงข้าม ถ่ายมางั้นๆ ไม่มีไรทำ
นั่งนานมาก ประมาณ2ชม.+
สักพักใหญ่ๆ นานประมาณจะขาดใจ ถึงสถานีสะพานแควใหญ่ สถานที่ที่นักท่องเที่ยวมาถ่ายรูปนั่นแหละ ปวศ. สงครามโลกบลาๆ
พอผ่านสถานีนี้ ผ่านสะพานข้ามแม่น้ำแคว ก็นั่งรถไฟไปอีกสามแสนปี กว่าจะถึงสถานีถ้ำกระแซ ขุ่นป้าแกงค์ข้างๆ ก็บอกใกล้แล้ว ประมาณ3รอบ ใจเต้น ใจแป้วไปสี่รอบ
ถึงสถานีถ้ำกระแซจริงก็ลงไปแบบงงๆ แล้วก็คุยกับตัวเองว่าลงทำไมวะ บ้าป่าว เขาให้ลงตรงนี้หรอ คือมันมีสองฝั่งนะ ฝั่งผ่านทางรถไฟสายมรณะ กับยังไม่ผ่าน ต้องลงฝั่งแรกที่จอดเลย แล้วมันจะได้เดินเท้าต่อไปเอง
วิวสูงๆ แม่น้ำดี ท้องฟ้าสดๆ เยียวยาจิตใจมาก แต่ร้อนนนน แดดออกดีตรงถ่ายรูปแล้ววิ้งมากก
มองลงไปข้างล่างก็ไม่มีอะไรเป็นพื้นดินว่างเปล่า ข้างๆ ริมไม้นั่นก็ไม่มีอะไรกั้น ตกไปก็ตาย เดินได้ตรงแผ่นเหล็กตรงกลาง แล้วก็คิดว่าทำอะไรเนี่ย หวาดเสียวเว่อ ขาก็สั่น วิวก็ดี อยากเดิน หมุนตัวถ่ายรูปก็หวิว เดินสวนกับคนอื่น ก็แทบจะผสานกันเป็นหนึ่งร่าง
ชาวต่าวชาติเยอะมากก แบบนี่ไม่ใช่เมืองของใคร ยกกล้องมาถ่ายรัวๆ ไม่มีความหวาดกลัวความสูง เดินสวนกันก็ได้แต่ยิ้มอ่อน แล้วยิ้มแหะๆ
มีถ้ำอยู่ข้างๆ เป็นวัดเล็กๆ ไม่เชิงวัดอะ เข้าไปก็มีพระพุทธรูปเลย ทำบุญ เซียมซีทั่วไป ถ้ำตันด้วย เจ๋งดี มีค้างคาวอีก ร้องหงึ่งๆ
เดินสุดทางปุ๊บ ก็หาข้าวกินได้เลย รถไฟ(น้ำตก-ธนบุรี)จะมาอีกทีประมาณ13.27 อาหารก็เลิกกินตามใจชอบ มีก๋วยเตี๋ยวร้านนึง เรียกว่าน้ำเครื่องต้มยำจะเหมาะกว่า นั่นแหละ
นั่งรอสักพักรถไฟก็มาแล้ว
ตั๋วไม่ต้องซื้อ ขึ้นไปแล้ว ซื้อบนรถได้เลย
12.- ลงสถานีกาญจนบุรี
หน้าตาตั๋ว2บาท แจกเป็นไพ่เลย เปลืองกระดาษอะ
นั่งมาสามปีแสง 15.30 ก็ถึงสถานีรถไฟกาญฯ
นั่งวินไปบขส.กาญต่อ เพื่อมุ่งหน้าไปน้ำตกเอราวัณ
รถออก4โมง แดดเลียไปครึ่งหน้า นั่งประมาณ1.30ชม. ก็จะถึงประมาณ17.40 แต่กังวลมากก เพราะอ่านมาว่าร้านข้าวจะปิดหกโมง แล้วยังไม่ได้กินข้าวเลย น้องหิว
ถึงอุทยาน ก็จ่ายค่าเข้าราคานศ. 50.- เห็นอย่างงี้แล้วอยากไปเที่ยวอีก ใช้สิทธินศ.ให้คุ้ม
ลงปุ๊บ รีบลงไปจองที่พัก
ขั้นตอนการจอง
กรอกชื่อ นามสกุล ฝากบัตรปชช.ไว้ แล้วเข้าไปเอาเตนท์ หมอน ผ้าห่ม เครื่องนอนข้างใน ข่ายเงินตอนขากลับ
เจ้าหน้าที่บอกเหลือเตนท์ใหญ่300.- นะ เหลืออะไรก็เอาหมดแหละค่า หนูไม่กลับตอนนี้หรอก
มีแบบฟอร์มเรียบร้อย ก็วิ่งไปกินข้าวเด้อ เจ้าหน้าที่บอกร้านปิด20.00 โอ้ยโล่งใจ
กินข้าวเสร็จ ออกจากร้านมืดตึ้บ 'สถานที่กางเตนท์ก็แค่เดินตรงไป เจอสะพานแล้วเลี้ยวซ้ายนะ ระวังอ้อม-เจ้าหน้าที่' โอเค เจอคนข้างหน้าพอดี ตามเขาไปเลยแล้วกัน เขาไปบ้านพักแทน เอ้า ทำไงดี ไปทางไหนเนี้ย ไปอีกทางละกัน เออเดินวน เริ่มใหม่ หาทางใหม่ โอเค มาถูกละ ทางมืดมากกกกกก เอาไฟฉายโทรศัพท์ส่องทาง แล้วไปส่งที่ป้ายระวังงูพอดี ในใจกรี้ดไปแล้ว แต่ต้องไม่กระโตกกระตาก เดินต่อไป อะ มีมอไซต์ขี่มา3คน ได้ยินเสียงน้ำตก มาถูกทางแล้วโว้ย เอ๊ะ ทำไมคนที่3 กระโดดลงนะ เดินไปถึง บร๊ะ น้ำไหลผ่านสะพานแบบโซกๆ ซู่ซ่าเต็มสะพาน เหยียบไม้ปุ๊บ เพลงก็มา 'สะพานไม้หมากที่พัดผ่านพาดสองฝั่งคลอง' สะพานก็ดึ๋ง น่ากลัวกว่าเดินทางรถไฟสายมรณะอีก อะเดินต่อไป หนทางก็ไกลแบบชั้นมาทำอะไรที่นี่ โอเคถึงแล้ว เอาหมอน10.- ผ้าห่ม20.- ที่รองนอน20.- แล้วเดินตามเจ้าหน้าที่ไปหาเตนท์ ไม่ต้องกางเอง มีหมายเลขบอก นี่ได้ติดแม่น้ำแควเลย อากาศเย็น ห้องน้ำสาธารณะ ตึกชาร์จแบต24ชม.
วันนี้(26/11/2560)ตื่นเช้าตี5 จะมาดูพระอาทิตย์ขึ้น ไม่มีไรเลย นอนต่อ ตื่น6โมง อากาศเย็นมากกกกกกกแบบน่าจะ20องศาลงไป เอาผ้าห่มมาห่อตัวเป็นRed Woman ในGoTเลย ล้างหน้าล้างตาแล้วไปน้ำตกเลย
พอสว่างแล้วมองเห็นทางก็โล่งใจขี้น แต่ถนนก็ยังโล่ง เหมือนจองน้ำตกไว้เล่นกันสองคน ทางเดินก่อนเข้าน้ำตก ก็เหมือนไม่ใช่ที่เดียวกัน เดินก็เหงาๆ เหมือนเขาไม่ตื่นมากันแล้ว ถึงน้ำตกชั้น1-2ก็เหมือนน้ำตกร้าง ไม่มีคน หรือเสียงใดใดเลย ทางขึ้นชั้น3ก็ชันเหลือเกิน เหมือนวัดใจว่าจะไปจริงใช่มั้ย แต่ชั้นก็สู้ เดินไปหอบไป
เป็นวันให้กำลังใจแห่งชาติ ยิ้มแย้มให้คนที่เดินผ่าน เดินผ่านมาสักคน ก็บอกสู้ๆ นะคะ แล้วเขาก็จากไป พอขึ้นไปถึงประมาณชั้น5 ก็เงียบกริบกว่าที่เงียบอยู่แล้ว แล้วก็เจอต้นไม้ที่ผูกผ้าหลากสีไว้ พร้อมกับหุ่นนางรำผู้หญิง1 อะใจหวิวกว่าเดิมอีก
พอจะขึ้นชั้น6 ทางก็เปลี่ยนไปเป็นหินน้ำไหล ไหลจ๊อกๆ เอ้ออ รองเท้าก็ชุ่มไปเลย เลือกไม่ได้ ถอยกลับก็ลำบาก เดินหน้าก็ลำบากพอกัน คอนแท็คเลนส์ก็ไม่ได้ใส่ คนสายตาดีก็ไม่เดินนำ
ถึงชั้น7 8.16 รีบพุ่งตัวจะไปเล่นน้ำ เย็นปากสั่น แต่มีความสุข
มีกลุ่มเพื่อนเล่นน้ำอยู่ จะให้เขาถ่ายรูปให้ ก็เลยชวนเขามาถ่ายรูปด้วยกันซะเลย ปลาก็ตอดแรงมาก เหมือนไม่เคยเจอคนมาก่อน
9.08เดินลง คนเริ่มทยอยมากันเยอะแล้ว ไม่เหงาแล้ว แต่ล้ามาก ระหว่างทางก็จะมีหมาที่ทำเซียนกระโดดลัดเลาะโชว์
ล้าแต่ไม่หวั่น รูปนี้คือฝึกวิทยายุทธยืนบนน้ำยังไงให้ตัวเอียง
ลงมาถึงชั้น1-2 ก็เหมือนทัวร์ลง คนเยอะแบบเออนี่แหละสถานที่ท่องเที่ยว จังหวะนี้ในใจก็ You ARE too late! พร้อมกินส้มตำสบายใจ ชมวิวไปเรื่อย ชิวโชว์
เดินถึงเตนท์11.10 แดดร้อนเผาหน้าไหม พร้อมที่จะทำลายทุกสิ่ง อากาศเย็นตอนเช้าเหมือนฝันไป เตนท์ร้อนระอุ รีบวิ่งไปอาบน้ำ เพราะรถบัสจะออก12.00 เก็บขงเก็บของ วิ่งเลยค่า
ทางจะขึ้นไปข้างบนก็เหมือนมีคนมาทำถนนเพิ่ม แบ่งหน้าที่กับเพื่อนเสร็จสรรพ แกไปจองรถนะ เดี๋ยวชั้นไปจ่ายเงินค่าที่พัก เสร็จ ขึ้นรถ ทันหวุดหวิด รถออกมุ่งสู่เมืองกาญฯ
ถึงประมาณ13.30 ไปเดินเล่นสุสานเพราะอยู่ใกล้สถานีรถไฟพอดี อยากเดินดูให้ครบทุกอัน แต่แต่แดดนั้นพร้อมจะฆ่าแกงกันให้ตาย
ซื้อตั๋วรถไฟลงสถานีนครปฐม เลทตามปกติ
นั่งรถอีก2ชม. ก๋วยเตี๋ยวบนรถไฟก็ไม่ได้กิน คนข้างหน้าเหมา3ห่อรวด ฮือๆ แล้วก็คิดได้ไมไม่ลงพระราชวังสนามจันทร์14.-นะ
ประตูมอเปิดไหม เปิดไม่เปิด เปิด!!
กระโดด 16.48 ถึงมอแล้ว เย้~~
พี่มีเฟสบุ๊คไหมคะ หนูอยากสอบถามข้อมูลเพิ่มเติม
ตอบลบถามในนี้ได้เลยนะคะะ
ลบ