the fault in our star พรากน้ำตา

หลังจากดู The fault in our stars 
เขียนตอน15.14 17/12/2558

หนังเรื่องนี้มันทำให้ให้ฉันร้องไห้เหมือนคนบ้า 
ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าร้องไห้เพราะอะไร 
ฉันร้องไห้เหมือนคนขาดออกซิเจน 
และมือของฉันสั่นอยู่ตอนนี้ ฉันยังคงสะอั้น 

มันเป็นเพราะความรักของเฮเซลเละออกัสตัสหรอ เขาแสดงดีงั้นหรอ เขาไม่ได้หล่อ ไม่ได้สวย ฉันไม่ได้ตามดูเขาเพราะหน้าตาหรือบทละคร ฉันรู้ว่ามันเป็นของJohn greenแต่มันแล้วไงละ มันไม่ได้ดึงดูดอะไรฉันเท่าไร


ฉันดูเพราะว่าฉันโหลดมันมาจากเพื่อน ก็แค่นั้น และช่วงนี้มันปิดเทอม และฉันว่าง จนเบื่อชีวิต และไม่มีอะไรทำ

เนื้อเรื่องในช่วงแรกก็ดูเฉื่อยๆ เนือย ๆ มันก็ไม่ค่อยมีอะไร 
ฉันทนดูมันมาจนถึงครึ่งชม.สุดท้าย มันก็ใกล้จบแล้ว ฉันจะได้หยุดดูซักที

แต่เรื่องมันก็มาถึงตอนที่ออกัสตัสรู้ว่าตัวเองกำลังจะตาย..... เขารอดมาแล้วครั้งนึง 
แต่นี่คือครั้งสุดท้ายของชีวิตเขา เมื่อเฮเซลรู้ว่าออกัสตัสจะตายก่อนหน้าตัวเอง 

มันเป็นความรู้สึกที่ต้องคิดว่า ฉันควรจะตายก่อนไม่ใช่หรอ? เขามีความสุขเพื่อฉัน เมื่อถึงฉากที่เฮเซลนอนอยูบนเตียงแล้วโทรศัพท์ก็ดังขึ้น นี่แหละฉากนี้เลย เฮเซลร้องไห้ อยู่ดีๆ น้ำตาของฉันมันก็ไหลมาดโดยไม่มีสาเหตุ ฉันร้องไห้แล้วร้องไห้อีก ร้องเหมือนว่าฉันสูญเสียอะไรบางอย่าง 

แต่ไม่เลย มันคือหนัง ตัวละครก็แค่ตาย ออกัสตัสแค่ตาย และหนังเรื่องนี้กำลังจะจบ 
เฮเซลก็มารู้ว่าออกัสตัสเขียนคำสรรเสริญให้เฮเซลก่อนตายเหมือนกัน


 
เราอยากเป็นที่จดจำสำหรับทุกคน 
แต่เรามีโอกาสแค่จดจำใครบางคนไปชั่วชีวิต
(นีน,2015)



***หมดทิชชู่ไป 5 แผ่น คิ้วที่เขียนไว้ก็แทบหลุด 

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

โรคผื่นกุหลาบ Pityriasis rosea

นั่งรถไฟไปเที่ยวกาญจนบุรี

นั่งเครื่องบินครั้งแรก เชียงใหม่-ดอนเมือง